‘Wat bedoel je, hij is ontsnapt?’ snauwt hij haar toe. De takken op de zachte bosgrond kraken als hij met een ferme pas op haar af komt. ‘Normaal loopt Cooper nooit weg,’ bijt hij. Laura deinst wat terug. ‘Rustig Jason,’ sust ze, ‘het is een goed getrainde politiehond. Die loopt niet in zeven sloten tegelijk.’ Maar dat is ook niet de grootste zorg van Jason.

Hij traint al drie jaar met Cooper. Al die tijd is hij een betrouwbare partner gebleken. Een betrouwbaar middel bij het bestrijden van criminaliteit. Jason wilde hem een uitje gunnen. Even wat vertier in het anders zo intensieve schema. Hij wist dat hij haar niet alleen had moeten laten met de strijder. Überhaupt had hij Cooper niet mee moeten nemen. Maar in plaats van dat toe te geven, wordt hij steeds giftiger op Laura. Dit gaat hem problemen geven op het bureau, weet hij.

‘Laten we het pad terug volgen naar de auto,’ stelde Laura voor. Maar Jason wil door. ‘We zijn op de helft van de route en Cooper kent de weg,’ zegt hij bits. Na een korte woordenwisseling besluiten ze ieder een andere kant op te gaan en elkaar te treffen bij de auto op de parkeerplaats. Roepend en fluitend verdwijnt Jason verder het bos in. Laura volgt het pad terug naar de parkeerplaats. Geen spoor van Cooper tijdens deze intense speedmars.

Als ze de parkeerplaats nadert, hoort ze ook Jason weer. Nog steeds roepend en fluitend. Wanneer ze elkaar weer treffen en samen naar de auto lopen is Jason radeloos. Zijn woede en furie zijn omgeslagen in angst. Ze lopen langs de enkele auto’s die er geparkeerd staan. Stomverbaasd is Jason als blijkt dat Cooper op de grond achter hun auto ligt. Blij beide spoorzoekers weer te zien. Met een onbekende riem zit Cooper vast aan de trekhaak van hun auto. Jason en Laura kijken snel om zich heen, maar niemand in de buurt. ‘Wie kan dit gedaan hebben?’ stamelt hij in zichzelf.

Als Jason een briefje achter de ruitenwisser ontdekt, wordt hij timide. ‘Maandag 09:00 kantoor. Commissaris Bleekveld’.

De rit naar huis heeft nog nooit zo lang geduurd. Maar niet voor Cooper. Hij heeft het mooiste vertier in tijden gehad.